ماده1:به موجب ماده 47قانون کار آیین نامه مربوط به پیشگیری و مبارزه با آتش سوزی در کلیه کارگاهها به شرح زیر تدوین میگردد:
 

تدارکات عمومي

ماده 2 : کليه کارگاه ها بايد داراي وسايل و تجهيزات کافي پيشگيري و مبارزه با آتش سوزي بوده و در تمام ساعات شبانه روز اشخاصي را که از تعليمات لازم بهره مند و به طريقه صحيح استعمال وسايل و تجهيزات مربوطه آشنا باشند در اختيار داشته باشند.

تبصره 1- در نقاطي که مراکز آتش نشاني وجود دارد کارگاه ها بايد وسيله ارتباط با مراکز مزبور را در اختيار داشته باشند.

تبصره 2- هر کارگاه بايد گزارش کليه آتش سوزي هاي کوچک و بزرگ خود و مواد و وسائلي که براي اطفاء آن بکار رفته و ميزان خسارت مالي وارده را به اطلاع کمیته حفاظت وایمنی شرکت برساند.

ذخيره آب

ماده 3 :  براي خاموش نمودن حريقهاي احتمالي در هر کارگاه بايد آب فشار کافي تامين گردد و در صورت عدم وجود ارتباط با لوله کشي شهر از لحاظ تامين آب با نظر مقام صلاحيت دار و پيش بيني حداکثر وسعت آتش سوزي در کارگاه به تهيه ذخيره آب کافي اقدام شود.

لوله ها و شلانگهاي آب آتش نشاني

ماده 4 : لوله هاي اصلي آب آتش نشاني و شلانگها بايستي پيوسته آماده براي استفاده بوده و به نحوي قرار گرفته و يا محافظت شود که حرکت وسائط نقليه صدمه اي به آنها وارد نياورد و در مواردي که برحسب ضرورت شلانگها در عرض جاده يا معبر وسائط نقليه عبور داده مي شود بايستي پلهاي مخصوص براي محافظت آنها تهيه و بر روي آنها گذاشته شود تا عبور وسائط نامبرده از روي پلهاي مذکور انجام گرفته و آسيبي به شلانگها و در نتيجه اختلالي در کار مبارزه با آتش سوزي وارد نيايد.

ماده 5 : براي جلوگيري از يخ زدن آب در لوله هاي آتش نشانی و شلانگها در زمستان بايد اقدامات احتياطي از قبيل دفن و عايق پيچي لوله هاي اصلي و خالي کردن شلانگها پس از استعمال و غيره به عمل آيد و در نقاط سردسير که احتمال انجماد آب در مخازن و لوله ها بيشتر است بايستي مخازن آب زيرزميني بوده و از تلمبه استفاده گردد. و شيرهاي آب بايد حداقل در عمق 25 سانتيمتر در حوضچه هاي مخصوص قرار داده شود و دريچه سرپوش آنها عايق و آب بندي شده تا آب برف و باران در داخل آنها نفوذ ننمايد.

تبصره – براي جلوگيري از انجماد آب در شيرهاي آب آتش نشاني آزمايش ماهيانه آنها جهت تميز شدن از رسوبات و گل لاي ضروري مي باشد.

ماده 6: کليه سرقفل ها در شلانگها و لوله هاي آب گيري لوله هاي آب آتش نشاني در کارگاه ها بايد حتي المقدور و از نوع و اندازه اي که در مرکز آتش نشاني محل به کار مي رود انتخاب شود. تا در صورتي که از مرکز مذکور استمداد شود اشکالي پيش نيايد.

ماده 7 : شلانگهايي که براي اطفاء حريق در محوطه باز کارگاه ها بکار برده مي شود بايستي اقلا از شلانگهايي به قطر 5/63 ميليمتر (5/2 اينچ) و سر لوله هاي به قطر از 19 تا 4/25 ميليمتر (از 1 اينچ) و سر لوله هاي به قطر از 5/9 تا 7/12 ميليمتر(  تا  اينچ) با در نظر گرفتن فشار آب انتخاب گردد.

ماده 8 : شلانگهاي آتش نشاني را پس از هر مرتبه استعمال باید کاملا از آب خالي نمود و شلانگهاي آستر لاستيکي را بايد اقلا هر سه ماه يک مرتبه آزمايش نمود.

ماده 9:  در مواردي که مقادير زيادي مايعات قابل اشتعال و انواع مختلف روغن ها و رنگ ها و امثال آن يا گردهاي آلي قابل اشتعال در معرض حريق قرار گرفته باشد به هيچوجه نبايد مبادرت به استعمال آب کرد مگر آنکه به صورت پودر استعمال شود.

ماده 10 : در مواردي که تجهيزات الکتريکي داراي جريان الکتريسته هستند و دچار آتش سوزي مي شوند بايد از خاموش کننده هاي سودا اسيد و مواد کف و همچنين استعمال آب اکيدا خودداري گردد.

ماده 11 : در مواردي که پودر فلزات قابل اشتعال مانند پودر آلومينيوم يا پودر منيزيم و غيره در معرض حريق قرار گيرد و همچنين موادي نظير کربور دو کلسيم و غيره که با ريختن آب روي آنها ممکن است گازهاي قابل  اشتعال و قابل انفجار و يا مضره از آنها متصاعد گردد از استعمال آب بايستي بکلي احتراز نمود.

ماده 12 : در محل ورود و داخل ابنيه کارخانجات و موسساتي که يک يا چند نوع از مواد مشروحه در ماده هاي 11، 12 و 13 وجود دارد بايد نوع آن مواد را روي تابلوي مخصوص آگهي نمود و ضمنا وجود چنين موادي را بايد به مرکز آتش نشاني محل که ممکن است در صورت بروز آتش سوزي از آن استمداد شود اطلاع داد.

ماده 13 : در کارگاه ها و موسساتي که براي مبارزه با حريق دستگاه هاي ثابت آب پاش خودکار بکار برده مي شود شيرهاي اصلي کنترل آب اين دستگاه ها بايد در تمام اوقات باز نگاهداشته شود و فقط به دستور يک شخص مسئول مي توان شيرهاي مذکور را براي قطع نمودن جريان آب در داخل دستگاه ها بست.

ماده 14 : شيرهاي مذکور در ماده (13) بايستي مجهز به اسباب الکتريکي خودکار صوتي بوده تا در صورت بسته شدن به اطاق متصدي مربوطه اعلام خطر شود.

ماده 15 : فاصله سر آب پاشهاي خودکار از اشياء مورد حفاظت و ساير نقاط اطراف آنها بايد از 60 سانتيمتر (12 اينچ) کمتر نباشد.

ماده 16 : دستگاههاي ثابت خودکاري که با کف يا انيدريد کربنيک و غيره براي خاموش کردن مواد قابل احتراق و اشتعال در کارگاه ها نصب گرديده بايد هميشه طبق اصول فني آماده بکار نگاهداشته شود.

ماده 17 : کليه کارگاه ها و موسسات صنعتي اعم از اينکه در آنها وسيله حفاظتي از نوع دستگاه هاي تصويب شده ثابت خودکار وجود داشته يا نداشته باشد بايد براي حفاظت عليه حريقهاي کوچک اتفاقي به خاموش کننده هاي دستي مناسب با نوع حريق هايي که ممکن است از نقطه نظر کيفيت کار و موادي که در کارگاه ها و موسسات مذکور وجود دارد مجهز باشد.

ماده  18 : خاموش کننده هاي دستي و چرخدار را بايد پيوسته در مکاني مناسب و مشخص که احتمال بروز حريق در آن کمتر و دسترسي به آن آسان تر است نگاهداري نمود و محل نصب يا نگاهداري آنها بايستي با رنگ قرمز مشخص شود.

ماده 19 : در مواردي که مواد سوختني غير از آنچه در مواد 22، 23 و 24 آتي ذکر مي شود در معرض حريق قرار گيرند وسايل قابل حمل مبارزه با آتش مي تواند شامل لوازم زير باشد. سطل آب- سطل شن- شلانگهاي قرقره اي با استفاده از شير آب عمومي يا از مخازن برودت هوا باعث انجماد آب مي شود بايستي تدابير احتياطي براي جلوگيري از يخ زدن آب در شيرها و يخ زدن خاموش کننده هاي سودا اسيد و آب گاز بکار برد.

ماده 20 : براي خاموش نمودن حريقهاي مايعات قابل اشتعال و انواع مختلف روغنها و رنگها نبايد از خاموش کننده هاي آبي استفاده شود بلکه بايد از خاموش کننده هاي حاوي کف يا پودر شيميايي و خاموش کننده هايي از نوع co₂ و ساير خاموش کننده هاي معادل آن استفاده گردد.

ماده 21 : چنانچه حريق در مکاني روي دهد که تجهيزات الکتريکي که داراي جريان الکتريسته است در معرض آتش سوزي قرار گرفته باشد در اين صورت وسايل و تجهيزات قابل حمل فوق الذکر نبايد شامل کف يا دستگاههاي آتش نشاني آبي باشد. بلکه به جاي آنها بايد از خاموش کننده هاي حاوي کف يا پودر شيميايي يا ساير مواد معادل استفاده کرد علاوه بر اين مسئله شدت و ضعف جريان الکتريسيته در دستگاه هايي که دچار حريق گرديده نيز بايد مورد توجه مامورين آتش نشاني از نظر حفاظت شخصي قرار گيرد.

ماده 22 : براي خاموش کردن حريق پودر يا براده فلزاتي نظير منيزيم, آلومينيوم و غيره بايد از استعمال هرگونه مايع و مواد خاموش کننده از نوع سودا اسيد کف – پودر شيميايي و غيره موکدا جلوگيري بعمل آورد و بايستي ايجاد ديواره يا سدي از شن و ماسه نرم و خشک گرد سنگ و ساير مواد خنثي که به مقدار فراوان در محل آماده و در دسترس گذاشته شده است مانع از توسعه و پيشرفت آتش گرديده و يا پودر مخصوصي که بوسيله کارخانه سازنده فلز منظور توصيه شده است اقدام به خاموش نمودن آتش نمود.

ماده 23 : در مورد خاموش کننده هاي دستي و چرخدار مراتب زير را بايد رعايت نمود.

الف- بازرسي  ماهيانه از کليه آنها به استثناي نوع co₂ که هر 6 ماه يک مرتبه بايد بازرسي شود.

ب- بازرسي ساليانه براي اطلاع از کيفيت و کميت مواد خاموش کننده و در صورت لزوم براي دوباره پر کردن آنها.

ج- آزمايش دو ساله براي تحت فشار گذاشتن بدنه ظروف خاموش کننده با فشاري که از طرف کارخانه سازنده تعيين شده است.

تبصره- خاموش کننده ها را بايد بلافاصله پس از استعمال دوباره پر نموده و در محل خود گذاشت.

ماده 24 : توجه اشخاصي را که در مبارزه حريق شرکت دارند بايد به خطرات استعمال خاموش کننده هاي از نوع تتراکلرور دو کربن و برومو دومتيل در فضاي مسدود جلب نمود. زيرا مواد مذکور سمي بوده و در اثر حرارت آتش تجزيه شده و توليد بخارات سمي مي نمايد و نيز بايد آنها را به عمليات شيميايي که در بعضي موارد بين مايعات خاموش کننده مذکور و موادي که براي خاموش کردن آنها بکار رفته است رخ مي دهد آگاه نمود.

ماده 25 : کليه کارگاه ها که فعاليت آنها امکان مخاطرات شديد يا نسبتا مهم آتش سوزي دارد بايد مجهز به وسايل اعلام وقوع حريق باشند اين وسايل بايد متعدد بوده و اعلام خطر در هر قسمت از ساختمان کارگاه که به صدا درآید براي کليه اشخاصي که در ساختمان هستند بطور وضوح قابل استماع باشد. (وسائل اعلام خطر حريق ممکن است دستي يا خودکار باشد).

ماده 26: در هر طبقه از ساختمان کارگاه بايستي تعداد کافي وسايل اعلام خطر حريق دستي وجود داشته باشد و اين وسايل را بايد در جعبه هاي شيشه اي در محلي قرار داد که براي رسيدن به آنها طي مسافت بيش از 30 متر (100 فوت) ضروري نباشد.

ماده 27: وسايل اعلام وقوع خطر بايستي به وسيله رنگ قرمز که در محل نصب آنها به کار رفته کاملا مشخص باشند و به سهولت در دسترس بوده و در معبر طبيعي فرار از آتش قرار داشته باشد.

ماده 28 : وسايل اعلام خطر حريق بايد از نقطه نظر و نوع آهنگ صدا نسبت به کليه وسايل صوتي ديگر مشخص بوده و به هيچوجه براي مقاصد ديگري غير از اعلام خطر حريق و يا احضار افراد براي تمرين هاي مبارزه با حريق مورد استفاده قرار نگيرد.

ماده 29: وسايل اعلام خطر حريق که با نيروي الکتريسته يا بخار بکار مي افتد بايد طوري تعبيه شود که از کار افتادن نيروي الکتريسيته يا بخار کارگاه مانع از کار آنها نگردد.

تمرين هاي تخليه ساختمان در کليه کارگاه ها

ماده 30: تمرين هاي مربوط به تخليه کارگاه ها يا ساختمان ها را بايد اقلا هر 6 ماه يک مرتبه انجام داد تا بدين وسيله از خروج منظم افراد از ساختمان ها در موقع بروز حريق و جلوگيري از وحشت ترس اطمينان حاصل شود.

ماده 31 : اين تمرين ها بايد از طريق تشکيلاتي از طرف کارگاه که قادر به تنظيم و هدايت آن باشد سرپرستي گردد.

ماده 32 : تمرين هاي تخليه بايد به طريقي ترتيب داده شود که با شرايط حقيقي وفق داشته باشد.

ماده 33: کليه اشخاصي که در کارگاه بکار اشتغال دارند بايد در تمرين تخليه شرکت نموده و براي استفاده از خاموش کننده ها جهت مبارزه با حريق هاي کوچک آموزش کافي داشته باشند.

ماده 34 : در کارگاه هايي که داراي دسته هاي آتش نشاني تعليم يافته و مجهز مي باشند تمرين هاي آتش نشاني بايد اقلا  ماهي يک مرتبه انجام گيرد و ارجح آن است که تمرين هاي نامبرده بدون اطلاع قبلي انجام پذيرد.

ماده 35 : تمرين هاي مبارزه با حريق مذکور در ماده 32 تقريبا با شرايط واقعي تطبيق نموده و شامل استعمال وسايل و تجهيزات آتش نشاني باشد.

شرکت کارکنان در مبارزه با حريق

ماده 36 : در هر يک از کارگاه ها که داراي دسته هاي آتش نشاني تعليم يافته نمي باشد بايد سعي شود که تدريجا کليه کارکنان بخصوص کليه نگهبانها را با طرز استعمال و بکار انداختن وسايل و تجهيزات مبارزه با حريق و همچنين استفاده از هر يک از آنها در مقابل نوع حريقي که براي آن منظور گرديده کاملا تربيت و آماده کرد تا در موقع آتش سوزي بتوانند تحت رهبري اکيپ هاي مجهز و تعليم يافته کارگاه انجام وظيفه نمايند.

ماده 37 : در کارگاه ها  بايد کارگران جدیدالاستخدام را به کليه وسايل و تجهيزات مبارزه با حريق، درهاي خروجي و موارداستفاده از آنها در موقع پيش آمد آتش سوزي آشنا نمود.

ماده 38 : مواد قابل انفجار تجارتي را بايد بر طبق مقررات خاصي که به تصويب مقام صلاحيت دار رسيده است انبار و نگاهداري نمود.

مايعات قابل اشتعال

ماده 39 : نگاهداري و ذخيره مايعات قابل اشتعال با نقطه سوخت Flashpoint کمتر از 21 درجه سانتيگراد که (با طريق آزمايش Abelpensky تعيين گرديده) در محل کار بايد به 18 ليتر آنهم فقط در ظروف مخصوص سربسته محدود کرد و دور از منابع جرقه و حرارت قرار داد.

ماده 40 : مايعات قابل اشتعال که در ظروف سربسته نگاهداري مي شوند بايد به مقدار محدودي که از طرف مقام صلاحيتدار تعيين مي شود در انباري که از نقطه نظر ساختمان در مقابل حريق مقاومت داشته و بالاي سطح زمين قرار گرفته و به وسيله ديوارها و در و پنجره هاي ضد حريق خودکار از ساير قسمت هاي ساختمان مجزا مي شود نگاهداري کرد.

ماده 41 : در ساختمان در و پنجره و هر قسمت مدخل انبارهاي ماده 40 نبايد شيشه شفاف بکار رود و در صورت لزوم بايد از شيسه مات استفاده شود.

ماه 42 : براي رسانيدن مصرف مواد قابل اشتعال قسمت هاي مختلف کارخانه بايداز لوله استفاده شود.

ماده 43 : از نظر نور در انبارهاي مذکور در ماده هاي 40 و 41 بايستي از چراغ هاي با حباب ضد شعله استفاده شود.

ماده 44 : انبار بايستي مجهز به وسايل تهويه  طبيعي و در صورت لزوم تهويه مصنوعي ضد شعله استفاده شود.

تبصره – کليدها- فيوزها و ساسر ادوات وسايل الکتريکي در اين گونه انبارها بايستي از نوع ضد شعله انتخاب گردد.

ماده 45 : تدابير موثري بايد اتخاذ شود که از چکه و نشت اين قبيل مايعات قابل اشتعال نفوذ به قسمت هاي زيرين ساختمان و داخل آبروها و مجاري آب جلوگيري شود و ريخت و پاش اتفاقي آنها به ميزاني محدود گردد که متضمن هيچگونه خطري نباشد و همچنين از امکان ايجاد هر قسم مخلوط قابل اشتعال و انفجار بخار و هوا مخصوصا در حين انتقال مايعات مورد بحث ممانعت شود.

ماده 46 : بطري هاي مخازن محتوي گازهاي فشرده را ممکن است فقط در نقاط باز نگاهداري کرد مشروط به آنکه به طور کافي در مقابل تغييرات فوق العاده حرارت- اشعه مستقيم خورشيد- تراکم برف يا رطوبت مداوم از آنها حفاظت شود.

ماده 47 : بطري هاي گاز که در داخل کارگاه ها انبار مي گردد محوطه نگاهداري آنها بايستي به وسيله ديوارها يا موانعي که در مقابل آتش و حرارت استقامت داشته باشند محصور و مجزا گردد و در صورت امکان حتي المقدور آنها را به طور قائم (سر بطري به طرف بالا) در گيره هاي مخصوصي که مانع از زمين افتادن آنها مي شود نگاهداري کرد.

تبصره – انبار بطري ها و مخازن گازهاي فشرده بايد داراي تهويه کافي باشد.

ماده 48 : گارهاي فشرده را به هيچوجه نبايد نزديک و در مجاورت مواد فوق العاده قابل اشتعال نگاهداري کرد.

ماده 49 : در صورت نشت گازهاي قابل اشتعال بايستي بلافاصله منابع حرارت و جرقه ها را از بين برده و جريان برق را قطع کرد  و به آتش نشاني شهر و فروشنده اين قبيل گازها اطلاع داد و نسبت به تهويه محل اقدام فوري نمود.

ماده 50 : مقادير زيادتر تراشه و مواد بسته بندي شده قابل اشتعال را بايد در ساختمان هاي مجزا يا در اطاق هاي مقاوم در مقابل حريق يا اطاق هايي که از ديوارهاي فلزي ساخته شده و با درهاي فلزي مجهز گرديده نگاهداري شوند.

ماده 51 : در اطاق هاي مذکور در ماده 41 به هيچوجه نبايد دريچه و مدخلي که در آن شيشه شفاف بکار رفته وجود داشته باشد استفاده از شيشه هاي مات مانعي ندارد.

ماده 52 : چنانچه مواد مذکور فوق مقدارشان کم باشند مي توان آنها را در صندوقهاي فلزي سرپوش دار نگاهداري کرد.

استعمال دخانيات

ماده 53 : استعمال دخانيات – روشن کردن و همراه داشتن کبريت- فندک و هر گونه اشياء مولد شعله يا جرقه بايستي در کليه نقاطي که در آنها مواد قابل احتراق مواد قابل اشتعال و يا مواد انفجار نگاهداري و يا بکار برده مي شود ممنوع باشد.

ماده 54 : در مواردي که فضولات صنعتي قابل احتراق، اشتعال و قابل انفجار با وسايل مکانيکي به خارج حمل نمي شود به هيچوجه نبايد اجازه داد که در سطح کارگاه ها متراکم  گردد بلکه بايد آنها را در صندوقهاي فلزي سرپوش دار جمع آوري و مرتب به خارج حمل کرد.

ماده 55 : در کليه محل هايي که فضولات آغشته به روغن کهنه پاره هايي که براي تميز نمودن ماشين آلات و يا کارهاي ديگر مورد استفاده قرار مي گيرد و همچنين فضولاتي که ممکن است بخودي خود آتش گيرند وجود دارد بايستي در صندوق هاي فلزي سرپوش دار نگاهداري شوند.

ماده 56 : محتويات ظروف و صندوقهاي مذکور در ماده 54 و 55 را بايد بطور مرتب به خارج کارگاه حمل  سوزانيد و يا در زير خاک دفن نمود مگر در مواردي که بايد آنها را عدل بندي نموده و طبق برنامه به خارج حمل کرد.

ماده 57 : فضولات مواد قابل اشتعالي که به صورت عدل بندي درمي آيند بايد در انبارهايي که ديوار و درب آنها فلزيست يا در ساختماني که از مصالح نسوز ساخته شده دور از کارگاه نگاهداري گردد اين فضولات را اقلا ماهی يک مرتبه بايد به خارج حمل کرد.

ماده 58: مي توان مدت مذکور در ماده فوق را در صورتي که انبار داري فاصله کافي طبق نظر مقام صلاحيتدار از کارگاه باشد تمديد نمود ولي مدت تمديد نبايد تا حدي باشد که فضولات جمع آوري شده توليد خطر بنمايد.

سوزاندن فضولات

ماده 59 : فضولات و زباله ها را بايستي در کوره هاي مخصوص انسينراتور (Incinerator) سوزاند.

ماده 60 : در کارخانجاتي که فضولات را براي ايجاد حرارت مورد استفاده قرار مي دهند بايستي فورا آنها را سوزاند.

ماده 61 : در مواردي که فضولات در هواي آزاد سوزانده مي شود اين عمل نبايد در فاصله اي کمتر از 15 متر (50 فوت) از ساختمان هاي قابل احتراق و 6 متر (20فوت) در ساير ساختمان ها انجام گيرد.

ماده 62 : احتياطات لازم براي حفظ اشخاصي که فضولات را مي سوزانند بايد به عمل آيد.

ماده 63 : فضولات شديد الاشتعال را بايد جداگانه سوزاند.

ماده 64 : در موارد زير بايد عليه صاعقه تدابير حفاظتي اتخاذ نمود.

الف- ابنيه و محل هايي که در آنها مواد قابل اشتعال تهيه- مصرف و يا انبار مي شود.

ب- تانک هاي مخزن مايعات نفتي- روغني رنگ و هر گونه مايعات قابل اشتعال ديگر.

ج- دودکشهاي مرتفع.

ماده 65 : در مناطقي که صاعقه بکرات به وقوع مي پيوندد تدابير حفاظتي مخصوصا در موارد زير بايد اتخاذ گردد.

ماده 66 : بناها- مخازن و ساير ساختمان هايي که سقف يا بدنه آنها داراي پوشش فلزي بوده و از نظر هدايت الکتريسته بهم متصل مي باشند ولي بر روي پايه عايق قرار گرفته اند بايد از نظر الکتريکي بطور صريح به زمين اتصال داده شود.

ماده 67 : از نظر جلوگيري از مخاطرات برق ساکن بايستي مخازن حاوي مواد قابل اشتعال برجهاي عمليات مواد قابل اشتعال و لوله هاي معبر مواد قابل اشتعال داراي اتصال زمين موثري بوده که اقلا هر ششماه يک مرتبه مورد معاينه وآزمايش دقيق قرار گرفته و در صورت لزوم تعمير شود.

ماده 68 : در اماکني که امکان ذخيره شدن برق ساکن در اشخاص يا در اشياء وجود داشته و اشخاصي يا اشياء مذکور در معرض تماس با گازهاي قابل اشتعال يا انفجار قرار گيرند (مانند کيفيتي که در اطاق عمل در بيمارستانها و غيره وجود دارد) براي جلوگيري از ايجاد جرقه ناشي از تخليه برق ساکن و دفع خطرات آن بايستي تدابير لازم اتخاذ و پيش بيني شود.

ماده 69: ساختمان هايي که از مصالح عايق الکتريسته ساخته شده و يا در ساختمان هايي که پوشش فلزي آنها از نقطه نظر هدايت جريان الکتريسته بهم متصل نيستند بايستي با ميله برق گير رشته هاي هادي جريان و اتصال زمين مجهز شوند.

ماده 70 : دودکشها و دستگاه هاي تهويه و اشياء فلزي ديگر که نسبت به بدنه ساختمان مرتفع بوده يا پيش آمدگي دارند بايد بطريق قابل اطميناني به سيستم برق گير ساختمان اتصال داده شود.

ماده 71 : اجسام فلزي که در داخل بنايي بکار رفته ودر فاصله اي در حدود 80/1 متر (6 فوت) از سيم هاي برق گير قرار گرفته بايد با آن اتصال داده شود.

ماده 72 : در داخل بنايي که اجسام فلزي باابعاد بزرگي وجود دارد بايد جسم مذکور را از بالاترين نقطه در داخل بنا به زمين اتصال داد.

ماده 73 : اجسام فلزي که يکي از ابعاد آنها بيش از 8/1 متر (6 فوت) در داخل يک بنا باشد و به فاصله اي بيش از 8/1 متر (6 فوت) از سيم برق گير قرار گرفته باشد بايد بطور مستقل به زمين اتصال داده شود.

ماده 74 : کليه برق گيرها و منضمات آن بايد اقلا هر 6 ماه يک مرتبه بازرسي و آزمايش گرديده و در صورت لزوم تعمير گردد.

ماده 75 : در مورد کليه سيم هاي هوايي مربوط به روشنايي- نيروي برق- تلفن- راديو و تلويزيون که وارد ساختمان مي شود بايد قبل از ورود به بنا مجهز به وسيله صاعقه شکن بوده مگر آنکه از نظر فني وجود آن ضروري نباشد.