ماده 1 : جهت تحقق اصل پنجاهم قانون اساسي جمهوري اسلامي ايران و به منظور پاكسازي و حفاظت هوا از آلودگي ها كليه دستگاه ها و مؤسسات و كليه اشخاص حقيقي و حقوقي موظفند مقررات و سياستهاي مقرردر اين قانون رارعايت نمايند.

ماده 2 : اقدام به هر عملي كه موجبات آلودگي هوا را فراهم نمايد ممنوع است. منظور از آلودگي هوا عبارتست از وجود پخش يك يا چند آلوده كننده اعم از جامد ، مايع ، گاز ، تشعشع پرتوزا و غير پرتو زا در هواي آزاد به مقدار و مدتي كه كيفيت آن را به طوريكه زيان آور براي انسان و يا ساير موجودات زنده و يا گياهان و يا آثار و ابنيه باشد تغيير دهد.

ماده 3 : منابع آلوده كننده هوا كه تحت مقررات اين قانون قراردارند به سه دسته زير طبقه بندي مي شوند.

الف : وسايل نقليه موتوري

ب : كارخانجات و كارگاه ها و نيروگاه ها

ج : منابع تجاري و خانگي و منابع متفرقه

 

ماده 4 :  استفاده از وسايل نقليه موتوري كه بيش از حد مجاز مقرر دود و آلوده كننده هاي ديگر وارد هواي آزاد نمايند ممنوع است حد مجاز خروجي وسايل نقليه موتوري توسط سازمان حفاظت محيط زيست با همكاري وزارت صنايع و معادن تعيين و به تصويب شوراي عالي حفاظت محيط زيست مي رسد.

ماده 5 : هر وسيله نقليه موتوري كه بكار گرفته مي شود بايد داراي گواهينامه مخصوص مبني بر رعايت حد مجاز خروجي آلوده كننده هاي هوا باشد. دارندگان وسايل نقليه موتوري مكلفند همه ساله وسايل نقليه خود را در مراكز مورد تائيد سازمان حفاظت محيط زيست كه توسط شهرداري ها ايجاد مي گردد تحت آزمايش و معاينه قرار داده و گواهينامه مبني بر رعايت حد مجاز آلودگي را دريافت نمايند. در غير اين صورت از تردد وسايل نقليه فاقد گواهينامه مذكور به ترتيبي كه در آيين نامه اجرايي اين قانون تعيين مي شود جلوگيري خواهد شد.

تبصره 1 : هزينه انجام آزمايش و معاينه وسايل نقليه موتوري از دارندگان وسايل نقليه مذكور طبق تعرفه اي كه توسط وزارت كشور و سازمان حفاظت محيط زيست تهيه و به تصويب هيأت وزيران مي رسد اخذ خواهد شد.

تبصره 2 : تـاريخ شـروع اجـراي اين مـاده و تبصره هاي آن حـداكثر يكـسال پس از تصـويب اين قانون تعيين مي شود و سازمان حفاظت محيط زيست و شهرداري و ساير دستگاه هاي ذيربط موظفند ظرف مدت مذكور امكانات لازم جهت اجراي اين ماده را فراهم كنند.

ماده 6 : شهرداريها ، نيروي انتظامي جمهوري اسلامي ايران ، وزارتخانه ها و سازمانهاي ذيربط موظفند نحوه تردد وسايل نقليه موتوري و سيستم حمل و نقل شهري را به صورتي طراحي و سامان دهند كه ضمن كاهش آلودگي هوا جوابگوي سفرهاي روزانه شهري باشد.

ماده 7 : در مواقع اضطراري كه بعلت كيفيت خاص جوي ، آلودگي هواي شهرها به حدي برسد كه به تشخيص وزارت بهداشت ، درمان و آموزش پزشكي سلامت انسان و محيط زيست را شديداً به مخاطره بياندازد، سازمان حفاظت محيط زيست با همكاري وزارت كشور (شهرداريها و نيروي انتظامي جمهوري اسلامي ايران) ممنوعيت ها يا محدوديت هاي موقت زماني ، مكاني و نوعي را براي منابع آلوده كننده برقرار نموده و بلافاصله مراتب را از طريق رسانه هاي همگاني به اطلاع عموم خواهد رسانيد. با برطرف شدن وضعيت اضطراري و كاهش آلودگي هوا، سازمان نسبت به رفع ممنوعيت و محدوديت برقرار شده اقدام و مراتب را بنحو مقتضي به اطلاع عموم خواهد رسانيد.

تبصره 1 :  سازمان حفاظت محيط زيست موظف است استانداردهاي هواي پاك و استانداردهاي آلوده كننده هاي حاصل از كارخانجات و كارگاه ها كه به هر طريق وارد هواي آزاد مي گردند را براي هر منطقه و با توجه به كيفيت هوا و مناسبات زيست محيطي آن مناطق تهيه نموده و در اختيار متقاضيان و صاحبان كارخانجات و كارگاه ها قرار دهد. حد مجاز (استانداردهاي محيط زيست) اين ماده توسط سازمان حفاظت محيط زيست تهيه و به تصويب هيأت وزيران خواهد رسيد.

 

ماده 9 : پخش و انتشار هر نوع مواد آلوده كنند هوا بيش از حد مجاز از منابع تجاري ،‌خانگي و متفرقه در هواي آزاد ممنوع است.

منابع تجاري ، خانگي و متفرقه از جهت نوع و ميزان آلودگي توسط سازمان حفاظت محيط زيست مشخص و طبقه بندي شده و حد مجاز موضوع اين ماده توسط سازمان حفاظت محيط زيست تهيه و به تصويب هيأت وزيران خواهد رسيد.

ماده 10 : كليه منابع آلوده كننده از قبيل حمام ها و نانوايي ها ، هتل ها و رستورانها و غيره مكلفند ضمن اتخاذ تدابير لازم جهت جلوگيري از انتشار دود و ساير موارد آلوده كننده در هواي آزاد ، از سوخت مناسب ترجيحاً گاز شهري كه موجب كاهش آلودگي هوا مي شود استفاده نمايند.

ماده 11 :‌ سوزاندن و انباشتن زباله هاي شهري و خانگي و هرگونه نخاله در معابر عمومي و فضاي باز ممنوع مي باشد.

ماده 12 : ايجاد هرگونه آلودگي صوتي بيش از حد مجاز ممنوع مي باشد. آيين نامه جلوگيري از آلودگي صوتي توسط سازمان حفاظت محيط زيست تهيه و به تصويب هيأت وزيران خواهد رسيد.