ماده 1 : تعاريف

1-     صدا يا صوت عبارت است از امواج طولي كه از ارتعاش سريع اجسام و مواد اعم از جامد ، مايع و گاز توليد مي شود.

2-     آلودگي صوتي عبارت است از پخش و انتشار هرگونه صوت و صدا و ارتعاش بيش از حد مجاز و مقرر در فضاي باز (غيرسرپوشيده)

3-    حد مجاز آلودگي صوتي كه استاندارد آلودگي صوتي هم ناميده مي شود ، عبارت است از ميزان و مشخصات ويژه اي كه با توجه به اصول حفاظت محيط زيست و بر مبناي واحد اندازه گيري صدا براي منابع مولد آلودگي صوتي و فضاي مورد انتشار و محيط هاي مختلف تعيين مي شود.

4-     واحد اندازه گيري شدت صدا يا صورت ‹‹ دسي بل ›› مي باشد. كه در شبكه وزني (A) اندازه گيري مي گردد.

5-    عامل آلودگي صوتي كه به اختصار عامل آلودگي نيز ناميده مي شود ،‌عبارت است از هر شخص حقيقي كه اداره يا تصدي منابع ثابت و هدايت منابع سيار مولد آلودگي حقوقي ديگر بر عهده داشته و يا شخصاً به طرق مختلف عامل ايجاد آلودگي است.

6-     منابع و كانونهاي آلودگي صوتي كه به اختصار منابع آوده كننده ناميده مي شود ، عبارتند از :

ب : كارخانه ها و كارگاه ها

ج : وسايل نقليه موتوري اعم از هوايي ، دريايي ، زميني و زير زميني

تبصره : ‌روشهاي سنجش ميزان آلودگي صوتي و شرايط ارائه نتايج مربوط توسط سازمان تعيين و بنا به مورد به عاملين اعلام خواهد شد.